Jakie metody i techniki mnemoniki można wykorzystać podczas nauczania dzieci?

Treść

Dobra pamięć w naszych czasach jest jednym z najważniejszych czynników, które umożliwiają zbudowanie kariery i osiągnięcie sukcesu w każdej dziedzinie życia. Nie wszyscy są obdarzeni dobrą pamięcią od urodzenia, jednak powinieneś zrobić wszystko, aby poprawić swoją zdolność zapamiętywania, i powinieneś zacząć od dzieciństwa.

Istnieją nawet specjalne techniki ulepszania pamięci, dlatego rozważymy bardziej szczegółowo, czym są mnemoniki.

Co to jest?

Mnemoniki, zwane również mnemonikami, to specjalny zestaw metod i technik, które pozwalają obracać dowolne informacje potrzebne do zapamiętywania na wyraźne obrazy, które są trwale przechowywane w pamięci z powodu pewnej serii skojarzeń.

Te same lekcje szkolne dla dzieci zazwyczaj nie cieszą się dużym zainteresowaniem, ponieważ zbyt często ograniczają się do podawania suchych faktów; jeśli zmienisz trening w fascynującą historię z żywymi demonstracjami, a nawet grą, wynik będzie w stanie przekroczyć wszelkie wyobrażalne oczekiwania.

Ogólny rozwój pamięci, zapewniony za pomocą mnemo, pozwala uzyskać różne korzyści. Jeśli zostaniesz poinformowany o ważnych informacjach w postaci imion, nazwisk lub telefonu, a nie ma nic do zapisania, dzięki praktyce mnemoniki, jest bardziej prawdopodobne, że będziesz w stanie je zapamiętać przynajmniej do momentu uzyskania wiarygodnego nośnika informacji.

Dla studentów jest to „kopalnia złota”, ponieważ zapamiętywanie wersetów lub przygotowanie do egzaminów może być teraz znacznie szybsze., a zapotrzebowanie na ściągawki jest znacznie ograniczone.

Osoba przemawiająca do publiczności bez podglądania kartki zawsze wzbudza większy szacunek i uwagę niż osoba, która po prostu czyta z kartki, ponieważ dla mówców i nauczycieli jest to również bardzo cenna technika.

Plusy i minusy dla dzieci

Zasady opanowywania mnemonik dla początkujących można znaleźć w każdym wieku, jednak ogólnie przyjmuje się, że najlepiej jest rozpocząć naukę w wieku przedszkolnym - wtedy dziecko może opanować wiedzę szkolną i uniwersytecką, która będzie przydatna w późniejszym życiu znacznie intensywniej.

Żywym przykładem mnemoniki jest słynne przysłowie o myśliwym i bażantu, które pozwala dzieciom nauczyć się sekwencji kolorów tęczy. Jednocześnie w dzieciństwie technika ta daje maksymalne możliwości zróżnicowanego rozwoju dziecka:

  • wszelkie niezbędne informacje są zapamiętywane bez dodatkowego wysiłku i przechowywane przez długi czas;
  • po drodze ćwiczy pamięć, umożliwiając zapamiętanie nawet tego, co nie jest odziane w najbardziej pamiętną formę;
  • ze względu na dużą liczbę metafor i myślenie asocjacyjne, słownictwo dziecka jest rozszerzone, wymowa poprawia się, horyzonty są poszerzone;
  • logika, wyobraźnia, kreatywne umiejętności i inteligencja ulegają poprawie, z czasem pozwalając na konwersję dowolnej wiedzy podanej w formie mnemotechnicznej;
  • Większość technik pozwala robić to nawet w domu, a także jest odpowiednia dla dzieci niepełnosprawnych.

Jak każda inna metoda nauczania, mnemonika dla konkretnego dziecka może okazać się nieprawidłowo zbudowana, dzięki czemu wynik nie osiągnie oczekiwanego poziomu.

Typowe błędy podczas budowania programu są następujące:

  • Jeśli uczenie się rozpoczęło się w bardzo młodym wieku, należy pamiętać, że słownictwo i horyzonty dziecka są wciąż małe, ponieważ niektóre skojarzenia po prostu nie są dla niego dostępne, a zbyt złożone sprawy spowolnią rozwój;
  • mnemonik jest narzędziem do zapamiętywania raczej skomplikowanych rzeczy, nie należy go używać do naprawiania jakichkolwiek elementarnych informacji w pamięci, ponieważ nadmierne gromadzenie skojarzeń tylko myli;
  • Mnemotechnika to tylko jeden ze sposobów zapamiętywania informacji, nie można jej używać absolutnie w żadnej sytuacji, więc nie należy całkowicie rezygnować z uczenia się mechanicznego, ponieważ będzie ono również przydatne w życiu.

Edukacja według grupy wiekowej

Według większości specjalistów badających rozwój dziecka, Pierwsze zajęcia mnemoniczne można rozpocząć od dzieci w wieku około trzech lat. Na tym etapie dziecko uczy się mówić, ponieważ jego słownictwo wciąż nie wykracza poza zakres codziennych pojęć.

Teraz ważne jest, aby po prostu poszerzyć swoje słownictwo, a do tego konieczne jest, aby badane pojęcia były dla niego jak najmniej abstrakcyjne.

Trzyletnie dziecko, które nauczyło się słowa „jesień”, może nie rozumieć jego znaczenia i zapomnieć o nim przez cały rok, ale proste zdjęcie (nazywane mnemo-kwadratami) z żółtym liściem lub drzewem z pożółkłą koroną stanie się dla niego wyraźnym skojarzeniem, co poprawi zapamiętywanie nie pozwoli popełnić błędu podczas określania bieżącej pory roku.

W wieku 4–5 lat Mózg dziecka jest wystarczająco rozwinięty, aby przejść do utworów - te same zdjęcia, które są podzielone na trzy lub cztery kolejne obrazy i opisują koncepcję z różnych stron. Tak więc tor może konsekwentnie pokazywać pożółkłe drzewo, żółty liść i odlatujący klin ptaków. Nawet jeśli wszystko to pokazano schematycznie, takie wskazówki pozwalają dziecku uzyskać z głębi jego pamięci to, co już wie, ale trochę zapomniałem.

Niewyraźne pojęcie jesieni staje się coraz bardziej znaczące, dziecko jest gotowe dać typowo dziecinną definicję tego sezonu, która może wydawać się naiwna i nie do końca dokładna, jednak nadal wskazuje na jasne zrozumienie tego, co się dzieje.

O od 6 lat można dać dzieciom do nauki mnemotables. Są to te same utwory, tylko tutaj jest więcej zdjęć, mogą być w dwóch rzędach i często przekazują nie tylko jedną koncepcję, ale także całą historię, choć małą. Zadaniem nauczycieli na tym etapie rozwoju jest prowadzenie nauczania opowiadania historii, gdy dziecko opowiada fabułę ulubionej książki dla dzieci lub uczy wiersza. Tutaj ilość zapamiętanych informacji jest już dość znacząca, ponieważ dziecko będzie musiało połączyć tablicę asocjacyjnąaby poprawnie złożyć działkę. Równocześnie wyszkolony jest również sposób mówienia i poprawność prezentacji.

Aby poprawić myślenie asocjacyjne, rebus może być obsługiwany w formie tabeli mnemo, a później zadanie może być znacznie skomplikowane, zapraszając dziecko do wymyślenia własnej historii przy użyciu takiego stołu.

W przyszłości takie piktogramy mogą nawet służyć jako podręcznik bezpieczeństwa życia lub cech behawioralnych w różnych miejscach. Przykładem rozwoju mnemoniki i jej wykorzystania w dorosłości są te same znaki, jak również instrukcje dotyczące niektórych produktów, złożone w formie prostych zdjęć.

Właściwie to mimiczne kwadraty, ścieżki mimiczne i mnemotables są głównymi metodami nauczania dzieci - ważne jest, aby budować je w odpowiedniej kolejności.

Specyfikacja aplikacji

Aby mnemonika dawała przyzwoite wyniki, należy przestrzegać kilku prostych zasad. Ogólnie rzecz biorąc, są one logiczne i możesz myśleć o nich samodzielnie, ale na wszelki wypadek możemy je usystematyzować, aby uniknąć oczywistych błędów podczas nauki w domu.

  • Ćwiczenia odbywają się konsekwentnie. od łatwego do trudnego. Intelektualne i logiczne zdolności przedszkolak raczej skromny, więc nie należy oczekiwać, że zacznie chwytać wiedzę w locie, przeskakując kilka poziomów. Zawsze powinieneś zaczynać od mnemokvadratov, nawet jeśli dziecko wyraźnie przewyższyło ich pod względem wieku - aby zrozumieć, że jest ono już wyższe pod względem rozwoju. Nie należy zapominać, że niektóre pojęcia podane przez mnemoniczne kwadraty mogą być dość skomplikowane nawet dla dorosłych, więc pośpiech jest niewłaściwy.
  • Mnemonik jest bardzo pomocny w przyspieszeniu zapamiętywania, ale jego możliwości mają również pewien limit. Przedszkolakowi trudno jest od razu zapamiętać wiele informacji dlatego ogólnie przyjmuje się, że maksymalna dzienna dieta to dwie tabele z nie więcej niż dziewięcioma zdjęciami w każdej. Nawet jeśli dziecko wykazuje zainteresowanie zwiększeniem głośności, nie jest tego warte - informacja zostanie po prostu połknięta, ale nie pozostanie w pamięci.

Należy pamiętać, że nawet ten tom jest trochę za duży dla niektórych dzieci, więc sprawdź rzeczywiste wyniki według własnych oczekiwań i, jeśli to konieczne, zmniejsz głośność na korzyść wydajności.

  • Celem mnemotechniki jest uczynienie fascynujących, początkowo nie najciekawszych informacji. W przypadku przedszkolaków efekt ten uzyskuje się za pomocą jasnych kolorów - wtedy sam dzieciak wyciąga rękę po wiedzę, próbuje uchwycić znaczenie i „przypadkowo” to pamięta. Aby uzyskać dobre wyniki, unikaj czarno-białych lub jasnych obrazów.
  • Dlatego dzieci nie rozumieją znaczenia słowa „konieczne” nauka powinna być dla nich zabawą. W procesie zapamiętywania ogromną rolę odgrywa zainteresowanie zapamiętywaniem, a dzieci są skłonne blokować się przed wszystkim, co jest przerażające lub nieprzyjemne na poziomie podświadomości. Z tego powodu skojarzenia mnemoników powinny koncentrować się na jakościach pozytywnych lub przynajmniej neutralnych bez oczywistych minusów badanych pojęć.
  • Z powyższego powodu, dziecko w wieku przedszkolnym nie można zmusić do studiowania tu i teraz, jeśli nie okazuje tego zainteresowania - to tylko pogorszy sytuację. Obserwuj reakcję dzieci: lekcja powinna trwać tak długo, jak są zainteresowani. W tym wieku sami określają swój maksymalny czas trwania, a jeśli dziecko wyraźnie straciło zainteresowanie lub jego uwaga zmniejszyła się, jest to wyraźny sygnał do zaprzestania, nawet jeśli zaplanowaliście więcej.
  • Przedszkolaki nie wiedzą, jak skupić uwagę na długi czas na jednym temacie, ale ich zainteresowanie jest łatwe do utrzymania, stale dając coś nowego. Z tego powodu, jeśli planujesz dać te same mnemotables dwa dziennie, upewnij się, że dotyczą one zasadniczo różnych tematów. Jeśli zdecydujesz się zagłębić w jeden z tych tematów, stracisz zainteresowanie dzieci i będziesz zmuszony przerwać lekcję, jak opisano powyżej.

W następnym filmie znajdziesz kilka technik mnemoniki do nauczania dzieci.

Informacje podane w celach informacyjnych. Nie należy samoleczyć. Przy pierwszych objawach choroby skonsultuj się z lekarzem.

Ciąża

Rozwój

Zdrowie