Dziecko obrażone w szkole: rada psychologa

Szkoła jest pierwszą instytucją w życiu każdej osoby. Jego dalszy rozwój, zdolności twórcze, chęć uczenia się i osiągania nowych wyżyn bezpośrednio zależą od tego, czy uczeń jest obrażony i jak czuje się komfortowo i pewnie.

Trudno skupić się na swoich zajęciach, jeśli stałeś się przedmiotem śmieszności dla swoich kolegów z klasy. A jeśli przestępstwa są poważniejsze, konsekwencje mogą być opłakane i przejawiają się w braku siły woli, niezdolności do podejmowania decyzji, rozwoju kompleksów, nieufności lub odwrotnie, w goryczy.

Znakami mogą być:

• Dziecko odmawia pójścia do szkoły, szuka jakiegokolwiek powodu, by zostać w domu, jego wyniki w nauce spadają.
• Dzieciak jest zdenerwowany i przygnębiony w dni powszednie, ale w weekendy dzieje się w dobrym nastroju.
• Znaki zewnętrzne - pobicia, uszkodzenia przedmiotów lub ich nieobecność.
• Skargi na ból głowy lub ból brzucha (być może są to objawy problemów psychologicznych).

Większość ludzi uważa, że ​​przyczyną prześladowań są różnice zewnętrzne lub społeczne od większości. W rzeczywistości przedmiotem kpin może być każdy. Jeden zły krok lub sekret, rozrzucony po całej klasie, podważa reputację. Ani różne dochody, ani cechy wyglądu nie powodują nękania. Znacznie ważniejsze są relacje rodzinne. Jeśli twoje potomstwo jest spokojne i stanowcze, z reguły złe żarty szybko się zatrzymują.

Kto jest częściej atakowany:

• „ofiary” - wątpiący, splątani, apatyczni. Nie walcz przeciwko obelgom.
• „agresorzy” - często sami atakują innych, dają zbyt silną reakcję na prowokacje.
• chłopaki z rodzin dysfunkcyjnych - niedokładnie, późno na lekcję, źle ubrany.

Aby uzyskać więcej informacji o dzieciach, które często się obrażają, zajrzyj do filmu psychologa klinicznego Veroniki Stepanovej - uzyskaj cenne porady dla rodziców.

1. Zostaw jeden, dając mu możliwość poradzenia sobie z problemem. Twoje dziecko, być może, nie jest gotowe na tę sytuację, wskazane jest, aby nauczyć go, jak prawidłowo walczyć.
2. Przenieś to do innej szkoły lub klasy. Istnieją przypadki, w których konieczna jest szybka reakcja i uratowanie dziecka. W takim przypadku tłumaczenie jest możliwe, ale nie ma gwarancji, że wszystko nie powtórzy się w nowym miejscu. Trudno będzie uczniowi przystosować się do nowego zespołu. w poprzednim został pokonany. A na starej ofiara zostaje zastąpiona inną.
3. W pełni weź rozwiązanie konfliktu we własnych rękach. Dowiedz się relacji z wrogami, ich rodzicami, nauczycielami. Po pierwsze, możliwe jest dalsze zaszkodzenie i sprowokowanie wzrostu agresji nie tylko od dzieci, ale także od mentorów. Po drugie, nie należy podejmować żadnych działań bez omawiania tego ze studentem.

Słuchaj uczuć, ufaj i szanuj jego opinię.

Przede wszystkim oceń, co się dzieje i wielkość problemu.

Może pomóc:

Pozwól mu zadać pytanie „dlaczego ja?” - więc dowiesz się, co zrobił napastnikowi, jeśli nic, to nie ma w nim powodu. Syn lub córka nie są winni w tej sytuacji.

• Dowiedz się, czy potrzebuje pomocy. Zaoferuj swoje rozwiązanie problemu. Rola ojca i matki jest wielka, potrzebują wsparcia emocjonalnego: poza społeczeństwem nastawionym agresywnie, musi być rozumiane, akceptowane, potrzebne.
• Zaproponuj zorganizowanie wakacji dla dzieci w celu przymierzenia i zaprzyjaźnienia się z dziećmi.
• Napisz do sekcji, lepiej jest uprawiać sport. Znajdzie tam ludzi o podobnych poglądach i poczuje się pewniejszy. Ogólnie rzecz biorąc, wszystko, co rozprasza ucznia - hobby lub idola - da mu możliwość moralnego streszczenia, odwrócenia uwagi i odrodzenia.
• Pomóż zrozumieć konflikt, przeanalizuj jego zachowanie i przestępców. Być może on sam jest prowokatorem. Nie pchaj go, wyjaśnij, jak się zachować.
• Poinformuj, że pojawienie się nic z tym nie ochroni go przed rozwojem kompleksów. Powinien wiedzieć, że jest kochany tak, jak jest, w okularach, pełnych lub z blizną na twarzy.
• Najczęstszy powód naruszenia. Z reguły ci, którzy chcą się bronić i zagłuszać własne kompleksy, szydzą ze słabych. Wyjaśnij swemu potomstwu, że ci, którzy to robią, czują się gorsi i słabi. Wszystko, czego warto doświadczyć, to szkoda, bo nie znaleźli lepszego sposobu walki z lękami. Ta instalacja może być obroną: „Chcesz mnie obrazić, bo sam się boisz”. Zwykle, gdy dotykają najbardziej bolesnego, pragnienie ataku znika.
• Czasem pomaga ignorować, jeśli nie ma reakcji, łez i napadów złości, sprawcy szybko męczą się ofiarą. Na przykład, jeśli weźmiesz ze sobą notatnik, możesz powiedzieć: „Zmęczony graniem, wrócisz”. Wkrótce zostanie rzucony na następne biurko.
• Nie pokazuj łez kolegom z klasy. Płacz jest pomocny w łagodzeniu stresu, ale nie w celu wykazania słabości wobec oprawców. Nie ma moralnej satysfakcji, jeśli ofiara nie cierpi.
• Skontaktuj się ze swoją szkołą. Wychowawca klasy lub dyrektor szkoły powinni zorganizować godzinę lekcyjną, której tematem będzie „okrucieństwo wobec dzieci, prześladowanie grupowe”. Dla jasności lepiej jest pokazać film na temat (wizerunek) lub kreskówki (brzydkie kaczątko). Najważniejsze - nie kieruj bezpośrednio do sprawców. W przeciwnym razie zamkną się i przyjmą pozycję obrony (A tu? Zaczął pierwszy, itd.)

Po pokazaniu filmu warto wskazać podstawowe wartości, komizm i deformację prześladowców.

Oczywiście jakość godzin zajęć zależy od profesjonalizmu menedżera. Przedyskutuj z nauczycielem postępy lekcji.

Jeśli nie można znaleźć kontaktu z nauczycielem, należy skontaktować się z dyrektorem szkoły, aw przypadku znęcania się fizycznego nie należy zwlekać z kontaktowaniem się z organami ścigania.

Powinieneś skontaktować się z psychologiem rodzinnym, aby dowiedzieć się, dlaczego przyciąga on do siebie agresję. W przypadku, gdy silna pozycja w instytucji edukacyjnej, jasne zasady, że nie można obrażać i atakować innych, a nauczyciele nie okazują agresji, nie upokarzają uczniów, wtedy każde dziecko, nawet z wyraźnymi cechami, zostanie przyjęte. Społeczeństwo będzie rozwijać najlepsze cechy - życzliwość, tolerancję i współczucie.

Nauczyciel musi organizować wydarzenia, identyfikować ukryte próby (ag. Agresywne ściganie jednego z członków zespołu), a nie tłumić problem. Molestowanie występuje nie tylko z powodu agresywnych dzieci, ale także z powodu niewrażliwych, nieuważnych dorosłych. Nieczuli na problem, nie interweniują, wyjaśniając, że chłopiec jest „winny”, „nie może się bronić”, „dziwny” itp.Konieczne jest poinformowanie nauczycieli, jak radzić sobie z przemocą. Prawidłowy sposób jest złożony, wpływa na całą grupę. Praca z jednym agresorem lub tylko z ofiarą może nie przynieść rezultatów.

Pomoże bezinteresowna wymiana doświadczeń, nieznana wcześniej wiedza i osiągnięcia, a także niezwykłe gry. „To, czego nauczyłem się latem”, to lekcja, która pomoże wszystkim pokazać swoje najlepsze cechy, aby pokazać swoje mocne strony. Może to zmniejszyć dominację niektórych dzieci nad innymi.

Rozwijaj wewnętrzną siłę lub wychowuj udane potomstwo:

• Wyraź swój podziw, nawet jeśli twoje dziecko nie odniesie sukcesu. Pozwól dziecku nie bać się czegoś zacząć, bo będzie wiedział, że doceniasz wysiłek.
• Nadmierna uwaga i troska uniemożliwić dziecku wzięcie odpowiedzialności w swoje ręce.
• Nie oczekuj zbyt wiele. Zwłaszcza jeśli oczekiwania nie pasują do jego wieku. Wszystko ma swój czas, niech sam dokona wyboru.
• Pozwól, że zadam pytania. Ciekawość to dobre ćwiczenie na rozwój.
• Nie gniewaj się i nie krytykuj. Oczywiście, powiedzmy, jeśli zrobił coś złego, ale lepiej byłoby go wesprzeć i zaoferować opcje działania.
• Nie bądź zbyt surowy. Oczywiście rodzice powinni mieć wiarygodność, ale nie posuwaj się za daleko, nie bądź zbyt wymagający.
• Dowiedz się wytrwałości. Wyjaśnij, że zwycięstwa nie przychodzą natychmiast, nie poddawaj się.

Każdy chce, aby jego dzieci były zdrowe i szczęśliwe. Aby to osiągnąć, potrzebujesz razem, aby rozwiązać problem. Dużo łatwiej jest zapobiec znęcaniu się niż przywrócić ranne dusze ofiar i agresorów. Nie być obojętnym, zjednoczyć się dla wspólnego celu. Nie zapominaj, że nie ma dzieci innych ludzi.

W następnym programie psycholog dziecięcy szkoły Mriya, Victoria Naida, udziela porad w sytuacji, gdy dziecko jest obrażone w szkole.

Koniecznie spójrz na poniższy film, na którym porady udziela psycholog Victoria Lyubarevich-Torkhova.